Kutsanmış çocuklar...

Sivri Dil

02.04.2023 - 16:00 Yayınlanma

20.06.2023 - 12:29 Güncelleme

Çocuklar elbette çok değerli ve onları korumak sadece anne babaların değil, tüm insanların ortak sorumluluğu.

Bazı anne babalar çocuklarının mutlu olmak için her şeyi yapma hakkı olduğuna inanıyor. Sınırsız, kuralsız ve normsuz bir aile ortamında yetişen çocuklar ne yazık ki diğer çocukların haklarını gasp ediyor ve kendileri de hayata uyum sağlayamıyor. Çünkü sınırlar ve kurallar hayatın her alanında var.

Bazen 30 bazen 40 kişilik bir sınıfta öğretmenden kendi çocuğuyla bire bir ilgilenmesini istemek, çocuğunun suratı asık diye bir sınıf fotoğrafını öğretmenden ertesi gün yeniden çekmesini istemek, hep kendi çocuğunun sınıf başkanı olmasını veya en ön sırada oturmasını beklemek, çocuğun hatalı davranışları karşısında öğretmeni ve diğer tüm çocukları suçlamak, çocuğunun ödev veya not kaygısıyla söylediği bir yalan üzerinden okulu basmak, çocukların arkadaşlarıyla olan çocukça meselelerini büyüterek veli kavgalarına dönüştürmek….Bu listeye onlarca madde eklenebilir. Haber siteleri bu tür içeriklerle hayli dolu. Özellikle alanda çalışan öğretmenler bilhassa orta ve üst sosyo-ekonomik çevrelerde çalışan öğretmenler bu yanlış tavırlardan hayli mağdurlar.

Tabi ki her çocuk eşsiz, kıymetli ve özeldir. Ama sadece sizin çocuğunuzun değil tüm çocukların yaşama, gelişme, korunma ve katılma gibi temel çocuk hakları vardır. Sadece kendi çocuğunun istek ve arzularını merkeze alarak bir sınıfı, bir grubu, bir toplumu veya ortak bir yaşam alanını dizayn etmeye kimsenin hakkı yok. Üstelik bu tür tavırların kendi çocuğunuz başta olmak üzere hiçbir çocuğa faydası da yok.

Depremin ardından gayrimenkul sektörü:

Deprem sonrası, özellikle büyük şehirlerde şehir içi yer değiştirme ve göç dalgası beklenmektir. Özellikle Marmara depremi endişesi nedeniyle İstanbul’da riskli binalarda ve zemin riski olan ilçelerde yaşayan insanlarda ev değiştirme ve yeni binaya geçme talebi oluşacaktır. Ancak alım gücünün düşük kalması, inşaat maliyetlerinin yüksek olması, konut fiyatlarının hızlı artışı ilk başta olumsuz bir etken gibi görünse de “yeni konut” talebi zamanla birikecek ve ekonomik göstergelerin düzelmeye başladığı ilk fırsatta alıma dönecektir. 1999 depremi sonrası yaşanan 2001 krizi ve akabinde oluşan konut talebi 2002 yılında kurulan yeni hükümetin inşaat sektörüne yaptığı yatırımlar neticesinde 2003 yılında “mortgage” sisteminin devreye girmesi ile birlikte biriken yeni konut talebinin büyük bir konut furyasına döndüğü görüldü. O dönemde toplumda deprem endişesi nedeniyle ortaya çıkan yeni konut talebine cevap verebilen ve üretim yapan inşaat firmaları 10-15 yıllık süreç içerisinde binlerce markalı konut projeleri geliştirdi.

Günümüzde ise yine benzer bir tablo ile karşılaşma ihtimali yüksektir. Bir milyondan fazla riskli binanın bulunduğu İstanbul’da insanların imkanları çerçevesinde çözüm arayışları olacaktır. Konut yatırım aracı olmak yerine gerçek anlamda barınma ihtiyacı olarak tekrar gündeme gelecektir. İstanbul’da sahil kesimlerinden iç bölgelere özellikle Avrupa yakasında kuzeyde Başakşehir ve Arnavutköy çevresine, Anadolu yakasında ise Çekmeköy, Beykoz, Şile ve Ömerli çevresine doğru kayacaktır. Konut tercihinde ilk sırada yer alan ve alışılagelmiş olan merkezi konumda ev arayışı yerine konutun sağlamlık ve güven unsuru daha ön planda olacaktır. Şehrin içinde eski bir binada yaşamak yerine şehrin çeperlerinde ulaşım imkanları olan yeni bir binada yaşamak tercih edilecektir.

Projelerde sosyal imkanların yerine yapım aşamasındaki inşaat teknikleri ve depreme dayanıklı olup-olmadığı sorgulanacaktır. İnşaat aşamasında yapım sürecini görerek topraktan konut satın almak tekrar yaygınlaşacaktır. Yaşadığımız deprem toplumun yeni konut talebini arttıracak ortaya çıkan talep son 5 yıldır azalan inşaat faaliyetlerinin tekrar yükselmesine ve GSYH’deki büyümede arttırıcı etkisi olacaktır. Gayrimenkul sektöründe ortaya çıkan yeni konut talebi, önümüzdeki dönemde konut finansman enstrümanlarının oluşturulması ve yaygınlaşması ile birlikte canlanacak inşaat sektöründe büyüme yeniden başlayacaktır. Yıllık 900 bin konut ihtiyacının olduğu ülkemizde başta deprem bölgesi ve yoğun göç alan illerde olmak üzere yeni konut projeleri yapılması planlanmaktadır. İnşaat maliyetlerinin yüksek olması, krediye erişimin zorluğu ve konut fiyatlarının yüksek olmasına rağmen 2023 yılında inşaat sektöründe büyüme beklenmektedir.

On bir ayın sultanı Ramazan:

Ramazan kulun Allah’a en yakın olduğu aydır. Farzların en çok yapıldığı, rahmet kapılarının açıldığı bu mübarek ayda Allah huzurunda bilincinde olarak ibadet yapmaktır.

Ramazan ayı Kuran ayı demektir. Kuran-ı Kerim Allahu Teâlâ’nın sözlerini okumak anlamaktır. Rabbimden gelen sözler ne demek istiyor anlayarak içselleştirerek okumak gerekiyor. Kuranı okurken ayetin mealine bakılmalı ve ciddiyetle yaklaşılması gerekir. Kuranı gönderiliş amacını manasına bakılmalıdır. Kuranı kerimi okumak anlamak öğrenmek Müslüman için farzdır. Bu hayatı mutlu bir şekilde yaşamak için bize yol gösteren inananların yol rehberidir.

Bu aylarda çokça dua etmeliyiz. Peygamber efendimiz (sav) diyor ki üç dua vardır ki geri çevrilmez onlardan biriside oruçlunun duasıdır. Birisi mazlumun duası biriside adil yöneticinin duasıdır Ramazan’da tam iftar saatinde oruçlunun duası makbuldür. Oruçlunun iftar vakti yaptığı duayı Allahu Teâlâ geri çevirmez. [Beyhekî]

Gaflet uykusundan uyanma vakti gelmedi mi? Bu mübarek aylara erişmiş isek fırsat ganimettir. Ömrü faydasız işlerle geçirmemeli, Hak telanın rızasına uygun olarak yaşamalı ve işler ile meşgul olunmalıdır.
Ne güzel söylemiş Mevlana:
Akıp giden zaman içinde bir kafesteyim…
Her türlü amelde çok ahesteyim…
Kabrim beni bekliyorken dünyalık hevesteyim…
Uyandır artık ya Rab!
Belki son nefesteyim.

Siyaset ve ahlak:

Şu bir gerçektir ki;
İlkeli olmanın ve erdemliliğin tanımı, sayısı ve önemi değişse de değişmeyen şey ilkesiz ve erdemsiz bir yaşamın “yaşanmaya değmez” oluşudur. Erdem muhakkak burada yalnızca ahlaki bir mesele olmanın ötesinde “olguları yerli yerinde değerlendirmek, hayatı anlamlı kılmak ve özüne uygun gelişiminin doğrultusunda kendini ve daha özelde amaçlarını bilmek” tir. Bu bilgi, bize çeşitli erdemlerin insana yaraşır olduğunu belirleme ve yaşama dâhil edilmesi, karşısında yer alanların ise terkedilmesi gerektiği sonucuna ulaştırmıştır
Erdemler mutlu bir yaşamın ilkeleri olmakla birlikte zıddı olan hırs, tutku, iştah ve şehvet gibi çeşitli duygular kötü huylar olarak anılmaktadır.
Ama felsefi anlamda bilgeliğin tam karşısına konumlandırılmış bu erdemsizlik bugün modern hayatla birlikte ne yazık ki sıradan bir davranış biçimine, siyaset alanının bir rutinine dönüşmüş durumdadır. Bunun yanı sıra dürüstlük, duygularda ölçülülük veya iffet ve bilgeliğin itidali ile adalet ayakta tutulmalı ki, siyaset kurumu kritik bir öneme sahip bir değer olarak tarih sahnesinde yer alabilsin.

Her şeyin iktisadi anlamda değerlendirildiği günümüzde, pragmatist bakış açısı Keynes’in deyişi ile “bakkal defteri ahlakı”nı doğurmuştur. Bu durum erdemlerin bütünlüğü içerisinde düşünüldüğünde diğer erdemleri ve hatta ahlaki yaşamı tehdit edecek seviyede kritiktir.

Siyaseti sadece “kaynakların paylaşımı mücadelesi“ değil, aynı zamanda “değerlerin paylaşılmasına hizmet eden“ bir araç olarak görmek lazım. Siyasetin pratikte toplumda uzlaşma ve bütünleşmeyi hedef alarak herkesin yararına bir toplum düzeni kurması için çaba harcaması nihai amaçtır…

Toplum organik bir bütün olmasına rağmen karşılıklı bağımlılık içinde olan çok sayıda alt topluluk Farklı olma hali yaşadığımız toplumun en belirgin özelliklerinden biridir.
Farklılaşma nedenlerinin siyasete konu olabilmesi için aynı konudaki çıkarlarını farklı algılayan, farklı tutumlar benimseyen topluluklar bulunması ve bunların siyasal sistemden değişik kararlar üretmesini beklemeleri karşıtlık olarak algılanmamalıdır. Zira farklılaşma sonucu toplumda ortaya çıkan görüş ve çıkarların uyumsuzluk göstermesi sosyal hayatın doğası gereğidir.
Siyaset ve siyasetçilere düşen, bu farklılıkları çatışmaya dönüştürecek varsayımları, uzlaşma ve mutlu bir toplumun kurulmasına kaynaklık edecek durumlara dönüştürmektir.

Son söz: Et, süt, yoğurt, peynir fiyatlarının düşmesinin 2 yolu var. Ya insan nüfusu azalacak (öyle veya böyle), ya da hayvan nüfusu artacak. Üçüncü bir yol YOK. Var diyen yalan konuşuyor. Fiyatı üretim belirler. TEK. Devlet belirlemez. İsterse komünist rejim olsun. İnsan nüfusu artarken damızlık hayvanları kesersen şu anda olduğu gibi peynir fiyatı et fiyatını geçer. Kesilecek hayvan kalmayınca da et fiyatı alır başını gider... Bu işin basit bir çözümü yok.

Üretici sütten para kazanırsa hayvan üretimi artar, eti de ucuza yeriz. Yurtdışında dana ve kuzu etinin pahalı olmamasının nedeni ikame domuz etinin çok tüketilmesi, dana ve kuzu etine talebin bize nispetle düşük kalmasıdır. Avrupa'da et fiyatlarını aşağı çeken temel faktör yetistirmesi çok kolay olan domuz. Ne bulsa yiyor.

Not 1: Taşrada yaşayanlar “iç ticaret hadlerinin” hizmet fiyatları lehine değişmesi üzerine, biz enayi miyiz deyip, kente göçmüştür. Bu yüzden büyümenin iktisadi gerekçesi “kendini doğrulayan yanlışa” (self-proving fallacy) dönüşmüştür. Şehirler kalabalıklaştıkça kentsel arsa kıtlığı ortaya çıkmış, bu kıtlık astronomik mekan rantları oluşmasına neden olmuştur. Kente önce gelenler kısa sürede emekçiliği bırakıp, rantiye olmuştur. Mekan rantı yaratmak ve yaratılan rantlardan pay kapmak için iktidarı ele geçirmek, yerli ve milli demokrasinin “ana teması” haline gelmiştir.

Not 2: Bir problemin tek bir çözüm yolu olsa bile, karar alıcının önünde her zaman “çözmeye çalışmak” veya “çözmeye çalışmamak” gibi iki seçenek vardır. Karar almak bir raddeye kadar hesap işidir. Nesnel yani objektiftir. Ama “son karar” daima bir tercihtir. Özneldir yani sübjektiftir. Karar alıcının tercih kıstası onun dünya görüşünü yansıtır. Halk, iki adaydan birini cumhurbaşkanı seçecektir. Bu karar tam anlamıyla sübjektiftir. Kim seçilirse seçilsin, karşısında; sorun çözmede kendisiyle aynı tercihte olanlar kadar onunla tercihi örtüşmeyen bir kütle bulacaktır.

Not 3: Büyümek, çevreden daha fazla kaynak kullanmak demektir. Filler, geyiklerden daha çok nebat tüketir. Daha fazla bitki yemesi, fillerin çevrelerine geyiklerden daha yararlı olduğunu göstermez. Filler bu yaşam tarzını, çevreye faydalı olduğu için değil, diğer hayvanlardan güçlü olduğu için sürdürür. Onlar yedikçe güçlenmiş, güçlendikçe daha fazla yemiştir. Şehirler de önce “tarımda” daha sonra “sanayide” yaratılan katma değeri kendine çekerek büyümesini finanse etmiştir. Buna karşılık ülke ekonomisinin ihtiyacı olan “hizmetleri” üretmiştir. Bunların başında iç ve dış ticaret, bankacılık, eğitim, sağlık ve eğlence gelir. Ancak kentlerde üretilen hizmetin büyük kısmı üretildiği yerde tüketilir. Mega kentler bu bakımdan kendi memesini emen inek gibidir.

Not 4: Cicero, Dostluk Üzerine’de; “Hiçbir şey erdemden daha sevilebilir değildir, hiçbir şey insanı onun kadar sevmeye çekemez, erdemlerinden ve dürüstlüklerinden ötürü, hiç görmediğimiz insanlardan bile hoşlanırız” der. Gerçekten sevdiğiniz, ona gönülden yakınlık duyduğunuz insanları bir gözden geçirin, çoğunluğu bu özelliklere sahiptir. Onun için bu zamanın insanlarının muhabbeti de, dostluğu da eşiklere kadar. Her eşik yeni bir ilişkiyi her ilişki de yeni bir takım menfaatleri, fedakârlıkları gerekli kılıyor. Geçek manada refik bulmak oldukça zor ondan dolayı da yola değil yolun eğiticiliğine değil kestirmelere ve kavşaklara tutuluyoruz.

Not 5: Ekonomiyi hayatın değişmez tek unsuru gibi yansıtmaktan vazgeçin artık. Müslüman olma bilinci, bir insanın bu dünyaya geliş sebebinin para kazanmak olmadığının ayırdına varmasıyla başlar. Paraya pula, mala mülke kul olmak amentümüzü darmadağın ediyor da farkında değiliz. İnsanın para ile ilişkisi ihtiyacının üzerinde olmaya başladığında başkalarının makul paraya ulaşmamalarına da kayıtsız kalacaktır.

Not 6: Bana öyle geliyor ki, din anlatıcıları sanki zaruri ve zorunlu bir şeymiş gibi anlatmaya başlar başlamaz kendilerinden geçerler. Bu kendinden geçme durumu, anlatıcıdaki doğal durumu ister istemez ortadan kaldırmaktadır. Sanki hisseden ve düşünen anlatıcı da seslendiren onun içinde gizli başka birisi imiş gibi. Hâlbuki o yapay anlatı moduna kapılmayıp kendi öz sesi ile konuşup anlatmış olsa din anlatıcılarının muhataplarında bıraktıkları etki çok daha fazla olacaktır.

Not 7: Bütün kanallar siyasi tartışmalardan geçilmiyor. Üstelik değişmez kadrolarla. İnsanın aklını ve ruhunu besleyen tek bir cümle bulabilene aşk olsun! Ekranında çoğumuzun saçını taradığı bir aygıttır şimdilerde evimizdeki televizyonlar. Şu mübarek günlerde oruçlarımıza seyirci kalmamayı da katsak fena mı olur?

Not 8: Çok ilginç bir seçim olmayacak. Bütün şişirmelere rağmen Mİnce maksimum %3 alacak. Muhtemelen bu oran bile Erdoğan’a can simidi olmayacak. Sinan Oğan Mİnce’den daha fazla oy alırsa şaşırmam. Oğan en azından bir politik çizgiyi, diğer iki adaydan farklı bir duruşu temsil ediyor. Mİnce neyi temsil ediyor?

Not 9: İç dünyalarını arasanız da bulamayacağınız, salt maskelerden ibaret kadınlar vardır. Böyle adeta hayalet gibi, zorunlu olarak doyumsuz bırakan varlıklara gönül indiren erkekler yakınıp duracaklardır, ama tam da bu kadınlar erkeğin isteğini en güçlü bir biçimde kışkırtabilirler: erkek onun ruhunu arar - arar durur hiç durmadan.